Hoewel hij geniet van zijn nieuwe werk, zou hij het eerder een rationele keuze dan een jongensdroom willen noemen. ‘Ik had het in het onderwijs wel gezien. Als jonge vent van twintig reed ik aardappelen en container-afzetbakken. Bovendien reed ik de afgelopen vijf jaar parttime mee in de bietencampagne. Ik heb dus altijd affiniteit gehad met transport en wat daaromheen speelt.’ Hij komt bovendien graag beslagen ten ijs en bereidde zich dus gedegen voor op zijn nieuwe loopbaan. ‘Voordat ik in mijn eigen standaard 4×2 transporttrekker stapte, was ik al een paar ritten meegereden met een chauffeur van mijn vaste opdrachtgever. Ik wist dus wat me te wachten stond.

Communicatieve vaardigheden
Hoe leuk is het dan om als voormalig leraar geschiedenis in je eerste werkweek in de binnenstad van Amersfoort te moeten lossen? ‘In dat middeleeuwse stadscentrum houd je heel weinig ruimte over. Dat was dus flink manoeuvreren. Maar ik ben er tot dusver goed doorheen gerold.’ Het heeft deels te maken met zijn communicatieve vaardigheden, onontbeerlijk in het onderwijs. ‘Ik beweeg me tussen mensen die veel langer op de baan zitten en veel meer ervaring hebben dan ik. In het onderwijs heb ik geleerd me kwetsbaar op te stellen. Aan stoer gedrag om alles zelf te willen oplossen, heb ik geen boodschap. Ik maak graag gebruik van de kennis van anderen. Tenslotte zijn we met elkaar dagelijks bezig om producten naar de klant of afnemer te rijden. Werken is voor mij samenwerken.’

Eigen rijder
De forse carrièrestap was weloverwogen, vertelt hij. ‘Omwille van financiële zekerheid had ik natuurlijk bij een grote transporteur kunnen solliciteren, maar je leeftijd werkt een beetje tegen. Werkgevers hebben toch vaak voorkeur voor een jonger iemand. Die kunnen ze nog wat meer vormen.’

Zo kwam het eigen rijderschap in beeld. Dat heeft als voordeel dat je zelf kunt bepalen waarin je rijdt. Ook de vrijheid lokte. ‘Ik moet niet op een bureaustoel de hele dag tegen een scherm aankijken. Nu kijk ik door een groot scherm heen: mijn ruiten. Ik zie continu mijn omgeving veranderen. Ik zie wolken en vogels. Ik heb veel contact met mensen om me heen, bij de klant en in het verkeer. Daar geniet ik allemaal van.’

‘Nu kijk ik door een groot scherm: mijn ruiten’

Ambassadeur
Van ’t Slot vindt het een mooie uitdaging om dienstverlener te zijn. ‘De afnemers waar ik kom zijn klanten van mijn opdrachtgever. In die verhouding ben ik niet alleen chauffeur maar ook een beetje ambassadeur. Is een klant eens wat nors, dan probeer ik toch altijd een lach op zijn gezicht te krijgen.’

Het is allerminst zeker dat zijn wielen in de toekomst altijd over een rode loper rollen. Toch adviseert Van ’t Slot iedereen die een carrière switch overweegt om het hart te volgen. Of beter: te dúrven volgen. ‘Zie niet als een berg tegen onzekerheden op, die kom je toch wel tegen. Je kunt van tevoren tien argumenten tegen een bepaalde baan bedenken, maar misschien zijn er vijftien redenen om er wél voor te gaan. Volg daarom je hart. Als het goed voelt, zet dan gewoon die stap.’

Dit artikel is recent gepubliceerd in HUB, het ledenblad van TLN. Tekst: Baart Koster | Fotografie: Menno Ridderhof