Kan je jezelf kort voorstellen?
Mijn naam is Elmar Smid, ik ben 31 jaar en ik sta op plek 9 op de lijst van GroenLinks-PvdA. Op dit moment werk ik in het Europa-team van de FNV, waar ik samenwerk met meer dan 90 vakbonden. De afgelopen jaren heb ik als beleidsmedewerker voor Agnes Jongerius in het Europees Parlement gewerkt. Daar heb ik bijvoorbeeld bijgedragen aan de Mobility Package wetgeving voor het wegvervoer, om voor eerlijkere beloning van chauffeurs te zorgen. Met de Europese minimumlonen wetgeving is het ons gelukt om een Europese norm voor een fatsoenlijk minimumloon in te voeren, die meestijgt met de welvaart. Ik was betrokken bij de onderhandelingen over die wet en ik vind het echt bijzonder om te beseffen dat miljoenen mensen in Europa hierdoor meer bestaanszekerheid krijgen.
Waarom wil je Europarlementariër worden?
Je kunt als Europarlementariër het verschil maken in het dagelijks leven van heel veel Europeanen. Ik wil me inzetten voor het versterken van de rechten van werkenden, dat is de reden dat ik mijn vinger heb opgestoken om me te kandideren voor de lijst van GroenLinks-PvdA. Nederland is de kampioen flexwerk in Europa en dat draagt ertoe bij dat veel mensen met grote onzekerheid leven: hoeveel komt er binnen aan het einde van de maand? Wanneer word ik ingeroosterd? Kan ik me uitspreken over de hoge werkdruk, zonder dat ik voor nadelige gevolgen hoef te vrezen? Om dit goed te regelen moeten we onder meer de Europese uitzendregels aanpassen. Brexit heeft laten zien dat je de behoeften van werkende mensen niet moet negeren in Europa. Daarom moeten we werk maken van een gelijk speelveld voor bedrijven en meer bescherming voor werknemers in Europa.
Wat zijn volgens jou de grote uitdagingen op het gebied van logistiek en transport die de komende vijf jaar in Europa moeten worden gerealiseerd?
Een hele grote uitdaging voor de transportsector is om het beroep weer aantrekkelijk te maken om in te werken. Dat vergt een investering in de arbeidsvoorwaarden van chauffeurs, zodat we weer de weg omhoog inslaan, in plaats van naar beneden. Met het huidige aantal vacatures zou dit een economische vanzelfsprekendheid moeten zijn, maar die logica lijkt nog niet overal doorgedrongen te zijn. Daarnaast is de verduurzaming ook een flinke uitdaging. Transport en logistiek zorgen voor een aanzienlijk deel van de Europese CO2-uitstoot, terwijl het wel belangrijk is om de klimaatdoelstellingen van Parijs te halen en binnen de 1,5 graden opwarming te blijven.
Hoe ga je jezelf daarvoor inzetten?
Als ik word verkozen dan zal ik mijn tanden zetten in de Europese arbeidswetgeving die werknemers – en dus ook chauffeurs – beter zal beschermen. We moeten bedrijven aan de top van de keten verantwoordelijk houden, zodat er geen druk kan ontstaan op de arbeidsvoorwaarden lager in de toeleveringsketen. Een sterker mandaat voor de Europese Arbeidsautoriteit om over de grenzen heen meer inspecties te kunnen uitvoeren helpt hierbij. De handhaving moet echt beter, zeker in een sector waar het werk zo mobiel en internationaal is. Samen met werknemers en de transportbedrijven in de sector willen wij stappen zetten voor de verduurzaming. Hiervoor hebben we investeringen nodig in de infrastructuur voor het transport, in waterstoftechnologie en de opslag van elektriciteit.
Waarom is het belangrijk om onderwerpen zoals duurzaamheid, infrastructuur, zero-emissievervoer en multimodaal vervoer op Europees niveau aan te pakken?
Transport kan floreren in Europa als we goed samenwerken en de schouders onder de verduurzaming steken. Juist omdat de transportsector zoveel met grenzen te maken heeft is het nuttig om hier in Europa goede afspraken over te maken. Samen kunnen we effectievere maatregelen nemen dan elke lidstaat voor zichzelf, omdat die samenwerking schaalvoordeel en duidelijkheid oplevert.
Jullie stellen in jullie verkiezingsprogramma vergroeners, van mkb tot multinational, te willen steunen in het halen van de klimaatdoelstellingen. Hoe zien jullie dat voor je?
Als je een duidelijke stip op de horizon zet in Europa, dan weet de industrie waar het aan toe is en worden investeringsbeslissingen genomen met dat doel in het achterhoofd. Om de klimaatdoelen te halen is het essentieel dat we nu doorpakken. Dan moeten we de toegang tot subsidies en financiering hiervoor verbeteren. Tegelijkertijd mag de samenleving in ruil daarvoor ook verwachten dat er sociale en duurzame voorwaarden gesteld worden aan die steun. Dan kunnen we de steun hiervoor waarborgen. Een goede sociale dialoog is daar onderdeel van, want werknemers maken uiteindelijk de transitie.
