Vorig jaar bracht het bedrijf ruim 30.000 auto’s vanuit het buitenland terug naar Nederland. Ook verzorgde het de berging van 41.500 auto’s en trucks in de regio Apeldoorn-Wierden-Zwolle. Zomers is het vaak een gekkenhuis. Vorig jaar was het door de hagelschade ongekend druk, toch is het nu nog drukker. ‘We handelen zeker zo’n honderd meldingen per dag af.’ Bijvoorbeeld van vakantiegangers van wie de auto niet ter plekke of pas na langere tijd kan worden gerepareerd en terug naar Nederland moet worden gebracht. Of wanneer hun auto beschadigd raakt door een ongeluk. ‘Gelukkig gebeurt dat minder vaak.’
Complexe technologie
Het is gissen waarom het aantal meldingen stijgt, maar Ingrid heeft wel ideeën. Wat het buitenland betreft, denkt ze dat sinds corona meer mensen op vakantie gaan. ‘Door hogere vliegticketprijzen kiezen ze vaker voor de auto.’ Verder speelt mee dat steeds meer elektrische auto’s de weg op gaan. ‘Die bevatten complexere technologie, zijn lastiger te repareren en gaan sneller op transport naar Nederland. Misschien komt het ook doordat we groeien en meer naamsbekendheid krijgen.’ Ingrid legt uit dat het bedrijf in het buitenland werkt via alarmcentrales. ‘Wij krijgen te horen waar we een auto, caravan, camper of zelfs boot moeten ophalen.’ Via een netwerk van autotransporters, depots en pendelritten worden voertuigen naar Nederland gebracht. Edwin: ‘Ik zeg altijd dat we actief zijn van de Noordkaap tot Turkije’.
Wegslepen
Het bedrijf heeft een vast team in het buitenland, maar in tijden van drukte schakelt het een vaste pool van gepensioneerden en oproepkrachten in. ‘Voor minder ingewikkelde taken zoals het terugrijden van auto’s naar Nederland.’ Bergingen zoals het wegslepen van auto’s bij pech of na een ongeluk, voert het bedrijf alleen uit op de wegen in de regio Apeldoorn-Wierden-Zwolle. ‘Zestig procent van ons werk bestaat uit pechhulp’, zegt Ingrid. ‘Maar we doen ook andere dingen. Zoals het wegslepen van in beslag genomen auto’s.’ De beide directeur-eigenaars vullen elkaars woorden aan. Ze kunnen met elkaar lezen en schrijven. En waar Ingrid kampioen plannen is en op kantoor werkt, zit broer Edwin het liefst op de weg.
Schadebrommers
Liefdevol vertellen ze over vader Egbert, die plotseling overleed en zestig jaar geleden aan de wieg van het bedrijf stond. ‘Onze vader kwam uit een boerenfamilie en volgde een agrarische opleiding, maar vond dat niets en is ermee gestopt’, vertelt Edwin met een grijns op zijn gezicht vanaf een Duitse truckparking. ‘Vervolgens bedacht hij om schadebrommers uit Duitsland te halen, op te knappen en te verkopen.’ Al snel zag hij de potentie van het repareren van schadeauto’s en bedacht dat hij zijn oplegger kon gebruiken als bergingsauto. ‘Hij zag dat ze in Duitsland bergingsdiensten hadden om bij een ongeluk auto’s van de weg te halen.’ Het bedrijf begon te werken voor verzekeringsmaatschappijen en de politie. Dat zorgde voor groei. Zo ontstond Wolves Mobiliteit.
Bergersvak
Van jongs af aan was het voor Edwin en Ingrid duidelijk dat ze in de voetsporen van hun vader zouden treden. ‘Of ik net zo goed tandarts had kunnen worden? Nee’, zegt Edwin resoluut. ‘Al had mijn vader dat prima gevonden.’ Ingrid knikt terwijl Edwin zijn verhaal vervolgt. ‘Het bergersvak moet in je genen zitten. Sowieso moet je een handelsgeest hebben. En als berger heb je bepaalde eigenschappen nodig. Je moet bereid zijn om mensen te helpen en het is handig dat je een monteursachtergrond hebt’, benadrukt hij. ‘Je sleept auto’s weg, maar helpt ook de mensen die erin zitten. Je zorgt voor vervangend vervoer. Of brengt ze naar een garage.’ Daarbij is het handig als je stressbestendig bent. ‘Je moet rustig blijven en mensen kalmeren als ze boos worden of gestrest raken.’
Mobiliteit
Wolves voegde bewust ‘mobiliteit’ toe aan de bedrijfsnaam. ‘Omdat we ons op mensen richten die om de een of andere reden ergens stranden. Met onze diensten maken we hen weer mobiel.’ Ingrid vult aan: ‘Het woord mobiliteit wijst er ook op dat we écht alle mogelijke voertuigen ophalen, van auto’s met een oververhitte motor, caravans en boten tot elektrische fietsen. In het geval van een fiets zie je mensen soms wel gek kijken als opeens een grote truck voorrijdt’, lacht ze. ‘Maar dan leg je uit dat de truck toch al in de buurt was en gewoon naar alle mogelijke meldingen rijdt. Dus ook naar die van een kapotte fiets.’ Wolves heeft zich door de jaren heen gespecialiseerd in moeilijke bergingen, naast het ophalen en bergen van uiteenlopende voertuigen. Zoals van trucks, waarvoor het bedrijf een aantal wreckers in het wagenpark heeft. ‘Waaronder één met een speciale neus. Daarmee gaan we ook wel naar truckshows. Mensen kennen ons bedrijf zelfs soms van die wrecker met die mooie neus.’
Geen schrammetje
Edwin vertelt over een bijzondere berging van een tankwagen die tussen Raalte en Deventer op een boomstronk vast kwam te zitten. ‘Door de klap drukte de tank de cabine in elkaar waardoor deze werd gehalveerd en de bestuurder muurvast kwam te zitten. ‘Ambulancepersoneel en de brandweer kregen hem met geen mogelijkheid uit de wagen. Uiteindelijk werd er een traumahelikopter gebeld en heeft de trauma-arts hem verdoofd.’ Vervolgens is hij met chirurgische precisie via het dakluik uit de truck getakeld. ‘We dachten allemaal dat hij zwaar gewond was, maar hij had geen schrammetje.’
Zo kan Edwin nog talloze verhalen over indrukwekkende bergingen vertellen. Gelukkig vaak, maar helaas niet altijd, met een goede afloop. Werken in de bergingssector verlangt ook het kunnen omgaan met intense, soms traumatische ervaringen, geeft hij toe. ‘Als jongetje ging ik al mee en zag van alles. Het materiaal was minder geavanceerd en het duurde veel langer voordat ze mensen uit voertuigen kregen. Dat heb ik meegekregen. Je doet je best om mensen te helpen, maar dat lukt niet altijd.’
Lief en leed
Hoe je dat verwerkt? Praten is de remedie, volgens Edwin. Na een zware berging wordt ervoor gezorgd dat de betrokkenen bij elkaar komen. ‘Daar hebben we een speciaal team voor. Ook wanneer medewerkers slecht slapen of ergens mee zitten, kunnen ze daar terecht.’ Zorgen voor mensen en voor elkaar is diep verankerd in de bedrijfscultuur. Die wordt verder gekenmerkt door een sterke familieband. ‘We delen lief en leed’, zegt Ingrid. ‘En het is net als met échte familieleden: sommigen lopen de deur plat, anderen zie je maar af en toe. Maar als het nodig is, staan ze er allemaal. Zoals bij het overlijden van mijn vader en tijdens die toestand in Italië.’
Waar bij Edwin de redding via het dakluik voor eeuwig in zijn geheugen gegrift staat, blijven Ingrid de Italiaanse hagelbuien voor altijd bij. ‘In het begin hadden we geen idee hoeveel auto’s we naar Nederland moesten vervoeren. Even overwogen we zelfs om vliegveld Twente af te huren als opslagplaats.’ Uiteindelijk brachten de medewerkers, aangevuld met opgetrommelde gepensioneerden en oproepkrachten, in een maand tijd bijna 1300 auto’s terug naar Nederland.
Toveren
Kleinere sleepwagens reden Italiaanse campings rond het Gardameer op om daar auto’s op te halen. Ze werden verzameld bij een speciaal ingericht Nederlands depot. Vanaf daar reden er autotransporters met acht auto’s af en aan tussen Italië en Raalte. Daarbij werkte Wolves nauw samen met verzekeraars en alarmcentrales zoals SOS, Eurocross, VHD en Allianz. De operatie die Wolves moest uitvoeren, was ongelooflijk complex. ‘Het leek onmogelijk, maar we konden toveren en het lukte gewoon,’ klinkt het trots. ‘Dankzij onze sterke teamworkcultuur en de flexibiliteit van ons bedrijf.’
Toen Edwin en Ingrid begonnen, had de onderneming 30 auto’s en evenveel personeel. ‘Nu hebben we 80 auto’s en 140 medewerkers,’ zegt Ingrid. ‘Gelukkig is onze groei heel geleidelijk gegaan. En kregen wij de tijd om mee te groeien in onze rollen.’
Uitdagingen
Broer en zus zien een mooie toekomst voor hun bedrijf. ‘De wegen worden steeds veiliger, maar er zijn helaas nog steeds aanrijdingen waarbij onze hulp nodig is.’ Daarnaast blijft er altijd hulp nodig bij voertuiguitval, ongeacht de technologische ontwikkelingen in de auto-industrie. Ingrid: ‘Toen elektrische auto’s in opkomst waren, kwamen ze vaak stil te staan omdat ze leeg waren. Nog niet overal had je laadvoorzieningen’. Zo zorgt elke technologisch ontwikkeling voor nieuwe uitdagingen. ‘Het oplossen van het ene probleem kan leiden tot nieuwe uitdagingen op een andere plek.’ Van Ingrid en Edwin mag Wolves Mobiliteit gestaag doorgroeien. ‘Bovenal willen we blijven doen waar we goed in zijn. En groeien zonder ooit onze familiewaarden te verliezen.’
Dit artikel is reeds gepubliceerd in HUB, hét ledenblad van TLN.
Auteur: Suzanne Docter Beeld: Wolves Mobiliteit