Jonge KTO’ers over hun drijfveren en toekomst

Even voorstellen

Shirley Bijl (37) begon in mei 2023 voor zichzelf als transporteur. Haar bedrijf is gevestigd in De Lier in het Westland. Ze heeft vier trailers en twee trucks. De derde komt eraan. Gerson van Vliet (34) uit Langerak in de Alblasserwaard is sinds 2018 eigen rijder en voornamelijk actief als charter voor Moovle Transport. Hij is veel op pad met zijn eigen trekker met daarachter een dieplader waarop vaak zelfrijdende machines staan. Twan Mastenbroek is met 27 jaar de jongste. Hij leidt sinds ruim vier jaar het familiebedrijf in Hengelo. De transportonderneming heeft zes trekkers en opleggers.

Waarom heb je gekozen voor het ondernemerschap?

De motivatie en aanleiding zijn voor alle drie verschillend. Shirley werkte tien jaar bij een bedrijf toen dat werd overgenomen. Twee jaar als chauffeur, acht jaar als senior planner. Bij de werkwijze van de nieuwe directie voelde ze zich niet thuis. ‘Ik dacht: wat doe ik? Zoek ik een andere baan of begin ik voor mezelf op basis van mijn ruime ervaring? Als ik het ooit wil doen, is dit het goede moment. Ik wist dat ik een gunfactor had bij oude relaties. Zij zouden me steunen bij de start en hebben dat ook gedaan.’

Voor Gerson gaf de vrijheid de doorslag. ‘Ik had ervaring bij eerdere werkgevers, maar wilde zaken op mijn eigen wijze inrichten en doen. Ik kwam in contact met iemand die een charter zocht en dat was het moment om voor mezelf te beginnen. Eerst alleen als chauffeur, later met een eigen truck.’

Twan weet nog precies de datum van zijn besluit. Dat was 8 januari 2021, de dag dat zijn vader overleed. ‘Mijn ouders hadden een goedlopend bedrijf. Door het overlijden stond de toekomst op het spel. Ik heb toen heel snel een besluit genomen. Als ik het niet probeer, dacht ik, heb ik daar misschien over tien jaar spijt van. Dat wil ik niet.’

Tegen welke uitdagingen ben je aangelopen?

Voor Twan waren dat zijn leeftijd en nieuwe positie. ‘Ik was nog een jong broekie met wilde haren. Ik moest toen leiding gaan geven aan mensen die al heel wat jaren meer ervaring hebben in het vak. Dat vond ik best lastig. Ik wilde niet de baas zijn, maar de werknemers keken wel naar mij. Het eerste jaar was chaotisch. Ik heb toen zeven dagen in de week gewerkt om aan mijn nieuwe leven invulling te geven. In dat jaar moest ik ook de noodzakelijke papieren halen.’ 

Shirley’s grootste uitdaging was het opbouwen van een financieel gezond bedrijf. ‘Het is een lastige markt. Er lijkt soms wel een prijzenoorlog te woeden tussen collega’s. Dat zet druk op je bedrijf. Afgelopen tijd zijn de kosten van brandstof en onderhoud verder gestegen. Wil je een goede boterham verdienen, dan moet je soms nee zeggen tegen een klant omdat de opdracht niet uit kan. Dat doe je als beginnend ondernemer niet graag.’

Ook Gerson geeft aan dat je de cijfers goed op een rijtje moet hebben. Zo kan het brandstofverbruik bij uiteenlopende transporten sterk variëren. Hij rijdt vooral met semi-diepladers, maar vervoert ook zeecontainers en transporteert voor winkeldistributie. ‘Je moet goed calculeren. Het is belangrijk dat je de kosten per soort werk goed kent om de juiste tarieven te kunnen afgeven.’ Hij voegt er meteen aan toe: ‘Maar ik heb nooit wakker gelegen van mijn werk.’ Dat zou ook niet goed zijn, vult Shirley aan. ‘Ondernemen is stappen zetten en risico’s durven te nemen. Bijvoorbeeld bij het aannemen van personeel. Maar als je daarvan wakker ligt, gaat het niet goed.’

Welk advies wil je jonge mensen meegeven?

‘Ga bij jezelf goed na waarom je de stap neemt’, zegt Gerson. ‘Je moet van tevoren goed nadenken wat je wilt en de risico’s die daarbij horen goed afwegen. Reken door wat je kunt en wilt verdienen. Houd ook rekening met bijvoorbeeld een arbeidsongeschiktheidsverzekering en andere kosten. Maar als je het wilt: doe het! Probeer het! En weet wat je gaat doen mocht het geen succes worden.’ Shirley voegt toe: ‘Verzamel mensen om je heen waarop je kunt bouwen. Daar heb je als jonge ondernemer behoefte aan. En zorg ervoor dat je eerlijk bent, ook naar collega’s toe. In deze markt kom je elkaar toch telkens weer tegen.’

Twan vindt belangrijk dat je jezelf blijft. ‘Je moet hart hebben voor de zaak, maar wel rustig blijven en je geduld bewaren. Je moet beslissingen nemen op basis van een plan. Het is belangrijk dat je medewerkers daarin meeneemt en uitleg geeft. Ook moet je af en toe een stapje terug doen. Je kunt niet altijd doorgaan zonder rust te nemen.’ Shirley beaamt dat. ‘Een eigen bedrijf houdt je altijd bezig. Je moet het daar met je partner wel over eens zijn. Maar ik probeer de zondag vrij te houden voor andere zaken dan het werk.’

Hoe kijk je aan tegen de toekomst van je bedrijf?

Shirley wil verder groeien. Ze denkt aan 8 tot 9 auto’s en, als er ruimte is, een planner. Voorwaarde voor succes is specialisatie, ervaart ze. ‘Je moet een duidelijke keuze maken en doen waar je goed in bent en je onderscheiden van anderen.’ Gerson is minder uitgesproken over de situatie over pakweg vijf jaar. Hij ziet het wel. ‘Ik vind groei geen doel. Het is belangrijk het werk in eigen beheer te houden.’ Twan heeft wel nagedacht over de toekomst van zijn familiebedrijf, maar vindt het nog te vroeg die gedachten met anderen te delen. Wel onderschrijft hij het pleidooi voor specialisatie. ‘Dat is nodig wil je als KTO’er toekomst hebben. Massa is kassa en daar kun je als klein bedrijf niet tegenop.’

Speelt het thema duurzaamheid?

Alle drie onderschrijven het belang tot verdere verduurzaming, maar zetten wel vragen bij de praktische uitvoering. Shirley: ‘Voor een kleine ondernemer is overschakelen op elektrische trucks op dit moment niet te doen. Er zijn te veel praktische hindernissen, zoals de beperkte oplaadmogelijkheden. Verder verhoogt de meerprijs van de elektrische vrachtwagen je kosten en in deze markt is de klant niet bereid om meer te betalen. En de planner krijgt er nog een extra taak bij.’ Ze ziet meer heil in HVO. Gerson volgt de ontwikkelingen op de voet, maar kan met zijn truck nog minstens tot 2030 vooruit. ‘Als je niet zelf kunt opladen, is elektrisch rijden nog geen optie.’ Ook Twan kijkt de kat nog even uit de boom. ‘Ik hoef niet haantje de voorste te zijn. Ik kijk goed om me heen en volg nauwgezet wat grote ondernemers doen. Het gaat om grote investeringen.’

Hoe gaat je om met digitalisering?

Het bedrijf van Twan zit midden in een omslagproces. ‘Mijn vader had alles in zijn hoofd en op papier. We investeren nu in digitalisering. Mijn moeder die de boekhouding doet, pakt dat goed op. Ze ziet de voordelen ervan.’ Voor Shirley is een digitale bedrijfsvoering zo vanzelfsprekend als een mobiele telefoon. ‘Ik ben in mijn vorige werk opgevoed met het digitaliseren van gegevens en transacties. Onze auto’s hebben boordcomputers en we zetten de gegevens in de cloud. Bij afleveren wordt direct gefactureerd. Dat scheelt een hoop werk. Aan het eind van de week is op zaterdag de hele administratie bijgewerkt.’

Gerson lift mee op de systemen van zijn opdrachtgever en ziet de voordelen. ‘Hoe minder papier, hoe beter’. Maar hij voegt er meteen aan toe: ‘Let wel op wat je allemaal bijhoudt. Het moet wel doelmatig zijn. Digitalisering is geen doel op zich.’

Een laatste thema: samenwerking en lid van de vereniging. Hoe zie je dat?

‘Goede relaties met collega’s is heel belangrijk’, zegt Shirley. ‘Je kunt elkaar ondersteunen, ook als je concurrent bent. Bijvoorbeeld door elkaar opdrachten te gunnen zodat je niet met een lege truck terug hoeft te rijden. Toen ik nog in dienst was, had ik geregeld goed contact met TLN. Daardoor ben ik nu als zelfstandige ook lid geworden.’ Gerson leert veel door te praten met anderen. De TLN-bijeenkomsten vindt hij waardevol. ‘Daar doe je kennis op, kun je netwerken en eens aan anderen vragen: hoe pak jij dat nou aan?’ Daarom sloot hij zich ook aan bij de deelmarkt exceptioneel transport. Voor Twan is het open staan voor anderen geen discussiepunt: ‘Ik stimuleer dat ook in ons bedrijf. Chauffeurs met vele jaren ervaring komen naar me toe met suggesties. Ik luister daar goed naar.’ In dat opzicht is het anders dan vroeger. ‘Toen was je als ondernemer een baas. Dat woord past niet meer. Het bedrijf ben je met elkaar.’

Dit artikel is reeds gepubliceerd in KTO Magazine 2025. 

Disclaimer: Twan Mastenbroek is recent gestopt als KTO’er en is inmiddels werkzaam bij Wessels Vriezenveen B.V.