Is de arbeidsmarkt veranderd ten opzichte van ‘vroeger’?
‘Ik vind arbeidsmarkt een beetje een moeilijk begrip. Ik heb eigenlijk helemaal geen verloop gehad qua personeel. Alle mensen waarmee ik begonnen ben 17 jaar geleden, zijn nog bij ons. Er is maar één iemand zelf weggegaan en we hebben toevallig net een afscheidsfeestje gehad van iemand die met pensioen gaat. Maar die plek is zonder actief te werven alweer gevuld door een jonge vrouw, die toen zij 17 jaar was bijna een jaar bij ons op kantoor en in het magazijn heeft meegedraaid. Ze is een jaartje weggeweest en heeft haar groot rijbewijs gehaald. Via-via kwamen we weer in contact en na een gesprek heb ik haar direct aangenomen.’
Is de nieuwe generatie werknemers anders?
‘Ik zie het aan mijn dochters van 27 en 25, die zitten middenin Generatie Z. Voor hen is socializen veel belangrijker. En het werken met de handjes wil iedereen gewoon minder. Zij willen niet de hele dag onderweg zijn, alleen zijn en ergens moeten overnachten. Het wordt steeds moeilijker om daar goede mensen voor te krijgen, als daar überhaupt nog mensen voor te krijgen zijn. Dus in die zin is de markt wel aan het veranderen. Het vak van chauffeur in het internationaal transport is aan het uitsterven binnen Nederland. Er zullen altijd mensen zijn die dit leuk werk vinden, maar het zal de nieuwe generatie minder bekoren, denk ik.’
Zijn de werkomstandigheden veranderd?
‘Je hebt veel meer regels, allerlei beperkingen. Aan de ene kant is dat goed, maar daarmee wordt er ook veel flexibiliteit uit je werk gehaald. We noemen het één Europa. Maar ieder land heeft, zeker in speciaal transport, zijn eigen regeltjes. Het wordt allemaal steeds moeilijker gemaakt. Vooral voor de kleinere bedrijven waar niet zoals bij de grotere vervoerders één of meerdere personen zitten die zich met alle regeltjes bezighouden.
Maar de werkomstandigheden zijn ook in positieve zin veranderd. Mijn jongste chauffeur is 49 jaar en mijn mensen zijn altijd gewend geweest om hun eigen auto te hebben. Dat is hun tweede woning. Als ik nu kijk naar onze nieuwe trekkers, die zijn qua comfort en luxe alweer tien keer beter dan vroeger. Koffieapparaten, magnetrons, verwarmde stoelen, het zit er allemaal op tegenwoordig. De chauffeurs hebben alles wat hun hartje begeert.’
Welke invloed heeft de komst van digitalisering?
‘Uiteindelijk heeft digitalisering wel voordelen natuurlijk, want het gaat je op de langere termijn werk schelen. Als klein bedrijf is het wel even omschakelen. Onze chauffeurs waren veel papierwerk gewend. Nu moet alles met apps en systemen. Een voor- en nadeel is ook dat controle veel makkelijker is geworden. Je kan alle gegevens in één keer indienen, maar controlerende instanties zitten er ook meer bovenop. Dus het is door de digitalisering wel echt veranderd.’
Generatie-Z (geboren tussen 1995-2015) hecht waarde aan vrijheid, privéleven en flexibiliteit. Hoe zorg je dat jouw bedrijf aantrekkelijk is en blijft voor deze nieuwe generatie?
‘Het grootste punt is dat wij geen bedrijf zijn dat van 8 tot half 5 werkt. Onze chauffeurs zijn de hele week onderweg en daar worden de sociale contacten gemaakt. Dus iemand die niet onderweg wil zijn, moet ik echt afwijzen. Misschien moet ik op termijn wel mee gaan denken met mensen die bijvoorbeeld vier dagen willen werken. Mijn nieuwe chauffeur heeft al wel een contract van 32 uur per week. Maar het moet wel kunnen, soms zal ze meer moeten werken. Daar hebben we goede afspraken over gemaakt.’
Hebben de werknemers van nu inderdaad andere wensen?
‘Mijn chauffeurs hebben een heel wensenlijstje, omdat zij ervaring hebben en weten wat er allemaal kan. Die lijstjes hebben vooral te maken met luxe en comfort, hoe je het chauffeursvak makkelijker kunt maken. Vroeger ging het meer om praktische zaken. Onze jongste chauffeur is nog niet gewend en heeft dus nog niet de ervaring om te kunnen zeggen wat ze allemaal wil en nodig heeft. Verder kan ik er weinig over zeggen, omdat ik zo weinig personeelsverloop heb. Soms denk ik wel dat wat nieuwe input goed zou zijn, maar ik koester mijn chauffeurs. We hebben ook bijna geen ziekmeldingen, iedereen is 100 procent gemotiveerd hier.’
Dit artikel is geschreven voor het KTO Magazine 2024. Auteur: Inge Bevers
