TLN vraagt zich bovendien of de problemen die nu aan het licht komen bij de Prinses Margriettunnel tussen Joure en Sneek niet ook bij vier andere tunnels in Nederland die volgens dezelfde constructie zijn gebouwd aan het licht zullen komen. ‘Gaan we daar bij onderhoudswerkzaamheden niet precies dezelfde ellende krijgen’, stelt Halma. ‘Dat is een vraag die ons sterk bezighoudt.’  

De werkzaamheden zijn bijzonder vervelend voor de transportondernemers voor wie de tunnel op hun dagelijkse route liggen, vervolgt Halma. ‘Daarnaast zorgt extra onderhoud voor de nodige extra kosten en niet alleen aan de tunnel. Ook voor ondernemers die nu veel langer moeten omrijden, lopen de kosten op.’  

De Prinses Margriettunnel was de afgelopen maanden al vaak in het nieuws. Grootschalig onderhoud bleek nodig nadat tunneldelen door grondwater omhoog werden gedrukt. Nu tijdens het uitvoeren van de werkzaamheden komen Rijkswaterstaat en de aannemer voor verrassingen te staan waardoor de herstelwerkzaamheden uiteindelijk een jaar extra zullen duren.  

Nieuwe manier van werken 

Voor het herstel is gekozen voor een nieuwe manier van werken, waarbij het niet nodig is om de grondwaterstand te verlagen. De nieuwe trekpalen worden met behulp van een speciale constructie (de zogeheten sluisconstructie), door de betonnen vloer de grond in geboord, tegen de waterdruk in. Doordat de aansluiting van de vloer en de nieuwe trekpaal is afgedicht, kan er geen water in de tunnel omhoogkomen tijdens het aanbrengen, zodat er zonder bemaling gewerkt kan worden.  

Het op deze wijze herstellen van de tunnel duurt langer, maar het risico op schade aan omliggende bebouwing als gevolg van een verlaging van de grondwaterstand wordt hiermee geminimaliseerd. Tijdens het boorproces voor de ankerpalen werken Rijkswaterstaat en de opdrachtnemer 12 uur per dag en 7 dagen per week door.  

Preventief ballast plaatsen 

Vanaf mei 2024 gaan de werkzaamheden een volgende fase in. Om voorspelbaarder te werken, wordt er preventief ballast geplaatst die telkens verplaatst moet worden om het maken van de resterende palen mogelijk te maken. Het verplaatsen van deze ballast, waaronder stalen rijplaten, kost ook extra tijd. Ook andere nodige werkzaamheden die nog volgen, zijn complex en duren volgens Rijkswaterstaat waarschijnlijk langer dan verwacht.  

Een andere optie die volgens Rijkswaterstaat sneller had kunnen verlopen is het volledig afsluiten van de weg tijdens de werkzaamheden. Dat vindt TLN niet wenselijk omdat daardoor nog meer druk ontstaat op het omliggende wegennetwerk. Tot slot stelt Rijkswaterstaat stelt er alles aan te doen om de overlast tot een minimum te beperken en waar mogelijk de werkzaamheden te versnellen.