Hoe anders zag de transportwereld er negentig jaar geleden uit. Pieter van Waalwijks overgrootvader begon in de veehandel. Zijn opa ging er daarna vee- en vleesvervoer bij doen. ‘Hij liep soms met halve kadavers op zijn rug de trappetjes bij klanten af naar zijn auto. Fysiek was dat buffelen natuurlijk.’ Met veetransport groeide ook Pieter op. ‘Ik werkte samen met mijn vader. We brachten vee naar de markt en reden verkochte vleeskoeien door naar de slacht. Ik bleef dan op de veemarkt om levende lading voor mijn vader klaar te zetten, die hij dan zó weer kon doorrijden.’ Koeien roepen een haast vredig beeld op, maar dat is vaak schijn. Zoveel koeien zoveel karakters. ‘Veetransport is een specialisme. Je moet met de beesten om kunnen gaan. Sommige dames hebben een temperamentvol karakter en kunnen behoorlijk link worden. Je hebt dan rust en ervaring nodig om zo’n dier netjes in je wagen te krijgen.’

Van fauna naar flora
Van transport van levende have is inmiddels geen sprake meer. Van Waalwijk vervoert nu groente, fruit, bloemen en planten en uiteraard pakt hij andere lading op wanneer een klant dat vraagt. Op het hoogtepunt van zijn opa’s veevervoerbedrijf reden er vijf wagens. Door externe oorzaken liep die handel gaandeweg af en slonk het wagenpark. ‘Ik ben geboren Schiedammer en werk nu vanuit Maassluis. Onder andere door druk van de groei van Rotterdam kozen steeds meer agrariërs ervoor om te verkassen naar andere regio’s, met meer ruimte om te boeren. Dat was dus een aflopende zaak.’ Dankzij een goed netwerk en consequent betrokken service, bleef de wagen van Van Waalwijk niet stilstaan. Andere vervoerders in de Rijnmond wisten hem steeds voor klussen te vinden. Na een aantal jaren containers en agrarisch losgestort vervoer, verschoof het transport van fauna naar flora. ‘Daar lagen de behoeften van mijn klanten, dus dat pakte ik graag op.’

Tekst loopt door onder foto

Paarden
Hij heeft nog wel een speciale wagen waarin paarden en pony’s worden vervoerd. ‘Mijn vrouw Ineke is opgegroeid op een boerderij met paarden en heeft inmiddels een eigen bedrijf, stal ‘De Karperhoeve’. Naast de boerderij staan een manege en pensionstalling waar zij en onze dochter allerlei evenementen organiseren. Zoals bijvoorbeeld jaarlijks de boerenmarkt waar van alles te beleven is. Naast kraampjes met streekproducten, een kinderdorp en demonstraties paardrijden kun je er ook trucks bezichtigen. Voor ieder wat wils dus.’

Geen concessies
Groei hoeft niet altijd kwantitatief van aard te zijn, blijkt uit het verhaal. Na het hoogtepunt van vijf wagens, rijdt er nu nog één. ‘Ik ben eigen rijder en dat bevalt me prima. Misschien zou ik best andere chauffeurs kunnen aannemen, maar ik wil geen concessies doen aan de kwaliteit van mijn service, dus daar begin ik niet aan.’
Waar die groei dan wél in zit? Die heeft alles te maken met leergierigheid en opgebouwde ervaring. Dat beperkt zich niet tot transport. ‘Ik los dagelijks problemen op voor mijn klanten. Door mijn ervaring weet ik ook heel goed hoe logistiek werkt.’ Eén en één telt met andere woorden op tot tweeënhalf. Niet alleen omdat hij zijn vak tot in de puntjes verstaat, ook omdat hij voor honderd procent toegewijd is aan zijn klanten. ‘Jij kunt dat misschien bijzonder vinden, voor mij is dat heel vanzelfsprekend.’

Dit artikel verscheen eerder in HUB, nummer 4 (6 mei 2022).